Toen Jan na 40 jaar bij de Rabobank met pensioen ging, wist hij één ding zeker: stilzitten was geen optie. Niet voor hem. Hij wilde onder de mensen blijven, iets betekenen, de wereld een beetje mooier maken. Dus ging hij op pad, in gesprek met anderen, op zoek naar een nieuwe invulling. Al snel ontdekte hij: wie deelt, wordt ‘rijker’.
Uit je comfortzone geslingerd!
Na een korte tussenstop bij een accountantskantoor, waar hij vooral acquisitie deed, kwam er iets op zijn pad dat hem echt raakte: een functie bij een NGO. Een plek waar hij zijn talenten kon inzetten én ontwikkelen. Van mensenkennis en vriendelijkheid tot doorzettingsvermogen en het vermogen om vertrouwen te winnen. Allemaal onmisbaar in zijn nieuwe rol als fondsenwerver, waarin hij contact onderhield met directies van bedrijven en vermogende particulieren. Soms ging het om miljoenen. Balanceren tussen vrijmoedigheid en geduld werd een kunst op zich.
En toen, nog maar net begonnen, zat hij in een klein MAF-vliegtuigje boven Oeganda. Niet achter de geraniums dus, maar midden in een totaal andere wereld. De eerste reis veranderde hem voorgoed. Het contrast was enorm: “Wat leven wij toch in een rijk land,” dacht hij bij terugkomst. “Drinkwater uit de kraan, warm douchen, drie maaltijden per dag, een ziekenhuis om de hoek…” Hij voelde zich dankbaar en tegelijkertijd geraakt door de ongelijkheid. Gelukkig kon hij, door fondsen te werven, een verschil maken.
Zijn ervaringen deelde hij later met groepen, jong en oud. Niet alleen de schrijnende armoede kwam aan bod, maar ook vragen als: Wat is armoede eigenlijk? Zijn wij soms ook arm? Hoe help je écht? Met foto’s en video’s wist hij mensen te raken én aan het denken te zetten.
Ook thema’s als klimaatverandering en circulaire economie kregen zijn aandacht. Voor jongeren gaf hij een interactieve presentatie over klimaat: Wat gebeurt er al, wat is er nodig, en wat kun jij zelf doen? Het zette aan tot gesprek én actie.
Wat hij leerde na zijn pensioen
Inmiddels zijn we ruim tien jaar verder. Jan kijkt met voldoening terug en deelt graag een paar lessen die hem hielpen:
- Gun jezelf rust na je pensioen. Spring niet direct in het diepe.
- Denk na over wat je energie geeft en waar je blij van wordt.
- Sluit je aan bij een groep, een netwerk. Je doet ertoe, je verhaal telt.
- Accepteer dat je werkidentiteit wegvalt—maar besef dat je nog steeds waardevol bent.
- Leef dankbaar en blijf nieuwsgierig. Leren stopt niet bij 65.
- Blijf of kom in beweging, letterlijk én figuurlijk.
- Geef complimenten, help anderen, en laat je verrassen door mooie ontmoetingen.
Want, zoals Jan het zegt:
“Je talent gaat niet met pensioen.
Je blijft groeien, als je blijft geven.”
